Pedang
-kepada diri
kalau sekali ini kau tertusuk pedang
apakah khabar ini tersebar lagi di angkasa
dan memberitahumu sebuah nestapa menyerupai
detak insaf yang tergema di anjung hijrah.
(2)
Di Mata Pedang
apakala telah tiba di puncak jejak kau hantar selendang yang bertukar kepada pedang. bermulalah senandung ramah berubah rima sebagai gumam meredah gelombang pedoman. di manakah pedoman itu, katamu. tidak selendang tapi di mata pedang, ujarku. pedoman ialah tajam pedang menusukkan hikmah menzahir makna yang berhayat di matanya. selendang telah membebat hikmah bukan luka tajam pedang kerana selama kau tau selendang dan pedang tersimpan di anjung kasih sayang, sekali terluka masih tertatang lembut perlindungan.
apakala telah tiba di puncak jejak kau hantar selendang yang bertukar kepada pedang. bermulalah senandung ramah berubah rima sebagai gumam meredah gelombang pedoman. di manakah pedoman itu, katamu. tidak selendang tapi di mata pedang, ujarku. pedoman ialah tajam pedang menusukkan hikmah menzahir makna yang berhayat di matanya. selendang telah membebat hikmah bukan luka tajam pedang kerana selama kau tau selendang dan pedang tersimpan di anjung kasih sayang, sekali terluka masih tertatang lembut perlindungan.
(3)
Sirna
apabila semua sirna kau tahu makna
suatu ketiadaan berlaku tetapi cahaya
telah menyembunyikan keadaan itu kau
tetap memandangnya dengan jelas selepas
bebas dari alam butamu.
apabila semua sirna kau tahu makna
suatu ketiadaan berlaku tetapi cahaya
telah menyembunyikan keadaan itu kau
tetap memandangnya dengan jelas selepas
bebas dari alam butamu.
(4)
Gemersik Bisik
kaca-kaca yang kutemui malam ini rupanya cermin yang pecah yang tak sanggup memandang diriku kepada titik sebuah perjalanan panjang. kukumpul kaca-kaca yang berkecai itu dalam resah yang tak terkata dalam derita menaakul citra yang tak tersibak hijabnya. kudengar gemersik bisik sesuatu yang datang menatang kekuatan yang enggan memautkan semula serpihan kaca hingga terungkap ucap silap yang disait-siat pedang hukuman malu memandang wajah yang didewasakan pengalaman. kuberteleku memahami citra di hadapan damai malam menyimpan kaca-kaca di dasar pandangan paling dalam.
(5)
Hanya Dia
yang mendengarmu ialah suara
yang melihatmu ialah pandang
yang menyapamu ialah diam
yang mengingatmu ialah detik
yang memulangkanmu ialah uzlah
yang mengqiamkanmu ialah nur
yang menitikkanku hanya Dia.
kaca-kaca yang kutemui malam ini rupanya cermin yang pecah yang tak sanggup memandang diriku kepada titik sebuah perjalanan panjang. kukumpul kaca-kaca yang berkecai itu dalam resah yang tak terkata dalam derita menaakul citra yang tak tersibak hijabnya. kudengar gemersik bisik sesuatu yang datang menatang kekuatan yang enggan memautkan semula serpihan kaca hingga terungkap ucap silap yang disait-siat pedang hukuman malu memandang wajah yang didewasakan pengalaman. kuberteleku memahami citra di hadapan damai malam menyimpan kaca-kaca di dasar pandangan paling dalam.
(5)
Hanya Dia
yang mendengarmu ialah suara
yang melihatmu ialah pandang
yang menyapamu ialah diam
yang mengingatmu ialah detik
yang memulangkanmu ialah uzlah
yang mengqiamkanmu ialah nur
yang menitikkanku hanya Dia.
Tiada ulasan:
Catat Ulasan